«Κατρακύλα» έξι θέσεων υπέστη η Ελλάδα στην ετήσια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας για την ποιότητα του επιχειρηματικού περιβάλλοντος, με τους φόρους, την εφαρμογή συμβολαίων και την καταγραφή περιουσίας να παραμένουν τα μεγαλύτερα «αγκάθια» για το επιχειρείν και να λειτουργούν ως αντίβαρο στις όποιες μεταρρυθμίσεις.

Η χώρα μας βρίσκεται πλέον στην 67η θέση του «Doing Business», σε σύνολο 190 χωρών, παρά το γεγονός ότι η έκθεση χαιρετίζει την σύσταση του ενιαίου φορέα ασφάλισης ως ιδιαίτερα θετικό βήμα.

Η δημιουργία του ΕΦΚΑ επέτρεψε στην χώρα μας να κερδίσει 19 θέσεις στην κατάταξη για το πόσο εύκολη είναι η ίδρυση νέας επιχείρησης. Ωστόσο, την ίδια στιγμή οι ελληνικές επιχειρήσεις καταβάλλουν το 51,7% των εσόδων τους σε φόρους και εισφορές και πρέπει να αφιερώνουν 193 εργατοώρες κάθε χρόνο – δηλαδή περισσότερες από 24 εργάσιμες ημέρες – για την τακτοποίηση των φορολογικών υποχρεώσεών τους.

Η υψηλή φορολογία συνδυάζεται με τη δυσκολία στην εξασφάλιση δανείου για τις επιχειρήσεις, με την Ελλάδα να βρίσκεται στην 90ή θέση.

Οι δύο σταθερές «πληγές»

Οι δύο χειρότεροι βαθμοί της Ελλάδας, όπως και στις προηγούμενες εκθέσεις, είναι στην εφαρμογή συμβολαίων σε περίπτωση αθέτησης των συμφωνηθέντων και στην καταγραφή περιουσίας, ζητήματα που έχουν επισημάνει επανειλημμένα φορείς όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), που έχουν ως κύρια αποστολή την κινητοποίηση του ιδιωτικού τομέα.

Στην εφαρμογή συμβολαίων η Ελλάδα κατατάσσεται 131ή, μόλις δύο θέσεις καλύτερα από πέρυσι, και πίσω από χώρες όπως η Αϊτή, η Γουϊνέα και η νησιωτική Δημοκρατία του Κιριμπάτι, που βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό.

Μεγάλο μέρος του προβλήματος πηγάζει από τις εκκρεμοδικίες που «λιμνάζουν» στο δικαστικό σύστημα, τις μεγάλες καθυστερήσεις και τη διαδικασία εφέσεων, με την έκθεση να υπολογίζει ότι η κάθε υπόθεση χρειάζεται 1.580 ημέρες – δηλαδή περισσότερα από 4,2 χρόνια – για να επιλυθεί.

Στην πράξη, αυτό σημαίνει ότι ο μέσος επενδυτής δεν αισθάνεται ασφαλής ότι τα δικαιώματά του θα προστατευθούν από την ελληνική Δικαιοσύνη.

Εφάμιλλη ανασφάλεια στους επίδοξους επενδυτές προκαλεί το μεγάλο κενό στην καταγραφή περιουσίας, όπου η Ελλάδα έχει τον χειρότερο βαθμό της σε όλη την έκθεση, καταλαμβάνοντας την 145η θέση – δηλαδή τέσσερις θέσεις χειρότερα από πέρυσι.

Εκτός από τον γραφειοκρατικό πονοκέφαλο, που προβλέπει δέκα διαφορετικές διαδικασίες, εντύπωση προκαλεί η σταθερά πολύ κακή επίδοση στην καταγραφή και διαχείριση γης και ακινήτων, όπου οι δημόσιες υπηρεσίες της χώρας μας παίρνουν βαθμό 4,5 στα 30.