Καθαρή πρωτιά του κεντροδεξιού Λαϊκού Κόμματος χωρίς αυτοδυναμία, αρκετά ισχυρό μπλοκ της αριστεράς  με απογοήτευση των Podemos, και εν τέλει πληθώρα σεναρίων για την επόμενη μέρα, δείχνουν τα έως τώρα επίσημα αποτελέσματα στην Ισπανία, μετά το κλείσιμο της κάλπης.

Με πάνω από το 80% της λαϊκής ψήφου καταμετρημένο, το Λαϊκό Κόμμα φαίνεται να αποσπά περισσότερες από 135 εκ των 350 εδρών στη Βουλή, σαφώς καλύτερη επίδοση σε σχέση με τις κάλπες του Δεκεμβρίου, όταν η κεντροδεξιά είχε περιοριστεί σε 123 βουλευτές.

Έστω κι έτσι πάντως, η παράταξη του Μαριάνο Ραχόι απέχει από τις 176 έδρες που απαιτούνται για την αυτοδυναμία.

Δεύτερη δύναμη φαίνεται να αναδεικνύονται οι Σοσιαλιστές, που ανατρέπουν τις δημοσκοπήσεις και τα exit polls που ήθελαν τη ριζοσπαστική αριστερή συμμαχία των Unidos Podemos να έρχεται δεύτερη.

Οι Σοσιαλιστές κερδίζουν περίπου 88 έδρες, ενώ οι Unidos Podemos κερδίζουν περίπου 71 έδρες, παρά το γεγονός ότι στην αρχή όλα έδειχνα ότι η εικόνα ανάμεσα στις δύο δυνάμεις της αριστεράς θα ήταν «ανάποδα».

Βαθύ πλήγμα δέχονται οι φιλελεύθεροι Ciudadanos, πιθανοί σύμμαχοι του Λαϊκού Κόμματος, που υποχωρούν σε περίπου 30 έδρες, αντί για 40 που είχαν λάβει στις κάλπες του Δεκεμβρίου.

Τα επικρατέστερα σενάρια

Αυτό σημαίνει πως μαθηματικά, με δεδομένο ότι ουδείς θέλει τρίτες εκλογές σε διάστημα ενός έτους, υπάρχουν τέσσερα κύρια σενάρια και πολλά μικρά που απορρέουν από αυτά.

Το πρώτο προβλέπει συμμαχία του Λαϊκού Κόμματος με τους Σοσιαλιστές για πρώτη φορά στα χρονικά, αν και μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου οι Σοσιαλιστές δεν ήταν διατεθειμένοι να εξετάσουν τέτοιο ενδεχόμενο, ειδικά εάν ο Μαριάνο Ραχόι παρέμενε στην πρωθυπουργία.

Δεύτερον, το Λαϊκό Κόμμα θα μπορούσε να συμμαχήσει με τους Ciudadanos και να επιζητήσουν τη βοήθεια μικρών κομμάτων για να συμπληρώσουν την «παλέτα» των 176 εδρών.

Τρίτο σενάριο είναι μία προσπάθεια αναβίωσης της σύμπραξης Σοσιαλιστών, Podemos και Ciudadanos, συμμαχία που είχαν επιχειρήσει να πετύχουν οι Σοσιαλιστές όταν έλαβαν διερευνητική εντολή τον χειμώνα. Το εγχείρημα απέτυχε εξαιτίας της άρνησης των Podemos να συνεργαστούν με τους Ciudadanos. 

Τέλος, ανοιχτό παραμένει το ενδεχόμενο συμμαχίας μεταξύ των Unidos Podemos και των Σοσιαλιστών για τον σχηματισμό κυβέρνησης στην 350μελή Βουλή, αν θα χρειαστούν τη στήριξη τοπικών κομμάτων της περιφέρειας.

Παρά ταύτα, δεν είναι γνωστό το κατά πόσον το Σοσιαλιστικό Κόμμα, με ιστορία άνω των 130 ετών, θα δεχτεί να γίνει ο μικρός εταίρος ενός ριζοσπαστικού κόμματος που έχει συρρικνώσει τον χώρο του κέντρου, όπου έχει κινηθεί η ισπανική πολιτική μετά το τέλος της δικτατορίας του Φράνκο.

Όλα τα εν λόγω σενάρια περιπλέκονται από το ισπανικό Σύνταγμα, το οποίο προβλέπει ότι κυβέρνηση μπορεί να σχηματιστεί αφού λάβει τουλάχιστον 176 ψήφους στην πρώτη ψηφοφορία εμπιστοσύνης, όμως μόνο αν λάβει πλειοψηφία επί των ψηφισάντων σε δεύτερη ψηφοφορία.

Συνεπώς, αν οιοδήποτε κόμμα είναι διατεθειμένο να δώσει ψήφο ανοχής σε μειοψηφική κυβέρνηση που προκύπτει από οποιοδήποτε σενάριο, θα έχει την ευκαιρία να το κάνει.

Με δεδομένο ότι, όπως και στις εκλογές του Δεκεμβρίου, κανένα κόμμα δεν μπορεί να συγκεντρώσει μόνο του τουλάχιστον 176 έδρες που απαιτεί η αυτοδυναμία, είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν δύσκολες και μακρές διαπραγματεύσεις.

Αν και υπήρχαν φόβοι για απάθεια των ψηφοφόρων λόγω των επαναληπτικών εκλογών, η συμμετοχή διαμορφώθηκε στο ικανοποιητικό 68%. 

Οι κάλπες στήθηκαν υπό τη σκιά της επικράτησης του Brexit στο δημοψήφισμα στο Ηνωμένο Βασίλειο, αν και οι πολιτικοί αναλυτές επισημαίνουν ότι οι εξελίξεις στη Βρετανία δεν επηρέασε ιδιαίτερα τους ισπανούς ψηφοφόρους.