ΣΥΡΙΖΑ Άρτας: «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» - Τα συνθήματα του Πολυτεχνείου πιο επίκαιρα από ποτέ
Σε συλλαλητήριο μνήμης καλεί τον κόσμο της Άρτας η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τη Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 7:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς.
Στη σχετική ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής: "Σαράντα ένα χρόνια μετά το Νοέμβρη του 1973, η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν επιστρέφει πλέον ως απλή μνήμη, αλλά βιώνεται ως πραγματικότητα. Τα αιτήματα του Πολυτεχνείου, αλλά και το πνεύμα της αντίστασης και της συλλογικότητας, που τόσο έντονα εξέπεμψε η εξέγερση, σήμερα είναι τόσο επίκαιρα όσο ποτέ στο παρελθόν.
Χιλιάδες άνθρωποι στην Ελλάδα του 2014 ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας και βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα του υποσιτισμού, είναι άνεργοι και ανασφάλιστοι, και δεν μπορούν να ικανοποιήσουν ούτε τις βασικές τους ανάγκες για τροφή, υγεία και στέγη. Η παιδεία βάλλεται από παντού με τα σχολεία και τα πανεπιστήμια να έχουν γίνει πεδία εκμετάλλευσης ιδιωτικών συμφερόντων.
Οι εργαζόμενοι στην εκπαίδευση (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές Πανεπιστημίων και ΤΕΙ, εργαζόμενοι στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση) βρίσκονται είτε σε διαθεσιμότητα, είτε δουλεύουν σε πολύ άσχημες συνθήκες εργασίας, καθημερινά υπό την καθημερινή απειλή ψευδεπίγραφων “αξιολογήσεων”, τις μειώσεις μισθών, τις καταργήσεις συμβάσεων, τις συγχωνεύσεις σχολείων και τμημάτων, τις οριζόντιες περικοπές προϋπολογισμών, την υποχρηματοδότηση της έρευνας.
Το πανεπιστημιακό άσυλο έχει διαρραγεί με όλους τους τρόπους και τα πανεπιστήμια από ανεξάρτητα ιδρύματα στα οποία φοιτητές και καθηγητές έχουν λόγο, έχουν καταντήσει όργανα του κράτους.
Η ελευθερία είναι όμηρος πια, όχι των τανκς, αλλά της άγριας και βίαιης καταστολής, της πλύσης εγκεφάλου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, της εξαθλίωσης και της φτώχειας. ΜΑΤ και δυνάμεις καταστολής παρέα με εισαγγελείς και δικαστικές αποφάσεις, δελτία ειδήσεων και τύπος που περιγράφει μια άλλη χώρα από αυτή που ζούμε καθημερινά, ανεργία, άθλιες συνθήκες εργασίας, απολύσεις, διαθεσιμότητες, μισθοί και συντάξεις πείνας, είναι αυτά που σήμερα λειτουργούν σαν ερπύστριες.
Η κυβέρνηση των μνημονίων, της φτώχειας, της ανεργίας και της καταστολής αποφάσισε να “τιμήσει” την επέτειο του Πολυτεχνείου με κλούβες και διμοιρίες των ΜΑΤ έξω από τη Νομική της Αθήνας, με εισαγγελείς και αστυνομία στα σχολεία, με προσαγωγές σιδηροδέσμιων μαθητών γυμνασίου, ξυλοδαρμούς, απειλές για συλλήψεις, αλλά και το κατέβασμα μαθητικής σελίδας στο facebook που υποκινούσε –υποτίθεται– τις κινητοποιήσεις.
Σαράντα ένα χρόνια μετά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου γίνεται πιο επίκαιρη από κάθε άλλη φορά. Μετά την παταγώδη κατάρρευση του “success story”, η κυβέρνηση, έχοντας χάσει κάθε ίχνος λαϊκής νομιμοποίησης, λειτουργεί ολοένα και περισσότερο με μεθόδους που παραπέμπουν στις αλήστου μνήμης εποχές του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν».
Απέναντι σε μια κυβέρνηση που συνειδητά οδηγεί στην εξαθλίωση ολοένα και μεγαλύτερα τμήματα της κοινωνίας, απέναντι σε μια κυβέρνηση που οδηγεί τη δημόσια εκπαίδευση στην απαξίωση και στη διάλυση, απέναντι σε μια κυβέρνηση που υιοθετεί την πιο απροκάλυπτη ακροδεξιά ρητορική, χαρακτηρίζοντας “θρασίμια” τη νέα γενιά που παλεύει για το μέλλον της, το σύνθημα «ΨΩΜΙ - ΠΑΙΔΕΙΑ - ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» αποκτά και πάλι το πλήρες και κυριολεκτικό νόημά του.
Μπροστά στην ανεργία και στις απολύσεις /διαθεσιμότητες, μπροστά στη διάλυση του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου και σχολείου, μπροστά στην κατάργηση των συνταγματικών μας ελευθεριών, μπροστά στην φασιστική απειλή και την εξαθλίωση μιας ολόκληρης κοινωνίας ο φετινός εορτασμός του Πολυτεχνείου συμπυκνώνει έναν συνολικό αγώνα για την ανατροπή αυτής της αυταρχικής και αντιδημοκρατικής κυβέρνησης, για την ανατροπή των μνημονιακών πολιτικών.
Σαράντα ένα χρόνια μετά εμείς διεκδικούμε, απαιτούμε και, με την στήριξη του λαού, θα κάνουμε πράξη:
Την κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών τους νόμων
Την αξιοπρεπή διαβίωση και δικαιοσύνη για όλους
Την ανάκτηση και βελτίωση κοινωνικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
Άνεργοι, διαθέσιμοι, απολυμένοι, εργαζόμενοι στο σκληρό μνημονιακό καθεστώς, μαθητές, φοιτητές, νέοι και νέες, κάνουμε την επέτειο του Πολυτεχνείου του 2014 κέντρο των δικών μας αγώνων, προπύργιο διεκδίκησης ενός διαφορετικού μέλλοντος.
Εμπνεόμαστε από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ως κομμάτι ενός πολιτικού σχεδίου ανατροπής αυτής της κυβέρνησης, μέσα από μαζικούς και μαχητικούς αγώνες του λαού και της νεολαίας.
Η Ν.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ Άρτας, καλεί το λαό της πόλης μας στο συλλαλητήριο μνήμης και αντίστασης για την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.
Δευτέρα, 17 Νοέμβρη 2014, στις 7:00 το απόγευμα στην Πλατεία Κιλκίς".
Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Άρτας
Διαχρονικά μηνύματα με πολλούς αποδέκτες…
Σήμερα που η σκληρή και αδυσώπητη οικονομική καχεξία ταρακούνησε συθέμελα το θεσμικό, κοινωνικό και πολιτικό οικοδόμημα της χώρας είναι επιτακτική ανάγκη να προστατεύσουμε τις ιστορικές μας αναφορές.
Η εξέγερση στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη του ΄73 ήταν μια κρίσιμη καμπή και ένα ιστορικό σημείο αναφοράς για την απαλλαγή της χώρας από τα αρρωστημένα μυαλά της εποχής, που με το πρόσχημα της αποκατάστασης της δημοκρατικής ομαλότητας αλλά με την απειλή των όπλων και την στρατιωτική επιβολή κατέλαβαν την εξουσία και για μια επταετία έβαλαν την χώρα στον γύψο.
Σήμερα και μετά από 40 χρόνια ειρηνικής πορείας και δημοκρατικής ομαλότητας η χώρα δοκιμάζεται ξανά κάτω από την ύπουλη και δύσκολα αντιμετωπίσιμη απειλή των δανειστών που ωμά και απροκάλυπτα επιβάλλουν σκληρές και αντιλαϊκες πολιτικές λιτότητας που οδηγούν τον λαό μας σε οπισθοδρόμηση και πλήρη φτωχοποίηση.
Είναι μια κρίσιμη μεταβατική περίοδος που πρέπει να αφήσουμε τις παθογένειες, τα λάθη, τις αβλεψίες και τις παραλήψεις και τα πρόσωπα που αποδείχτηκαν επιλήσμονα, αλλά ταυτόχρονα να μην μηδενίσουμε το κοντέρ.
Θα πρέπει στην μια πλευρά της ζυγαριάς να τίθενται όλα τα θετικά της περιόδου της μεταπολίτευσης σε επίπεδο θεσμών, υποδομών και κοινωνικής συνοχής και να προστατεύσουμε σαν κόρη οφθαλμού τις κοινωνικές κατακτήσεις και όλα όσα σήμερα μπορούν να αποτελέσουν εφαλτήριο για ένα νέο θετικό ξεκίνημα και μια πορεία σε ένα καλύτερο μέλλον.
Ξέρουμε καλά και η ιστορία διδάσκει ότι όσες φορές και αν ήταν η δημοκρατία μας αδύναμη και ευάλωτη έβγαιναν πάντα από το καβούκι τους οι εφιάλτες και οι ακραίοι για να την απαξιώσουν, να ασελγήσουν πάνω της και να την διασύρουν.
Και σήμερα άλλωστε είναι ορατός ο κίνδυνος να επανέλθουν στο προσκήνιο σκοτεινά και υποχθόνια μορφώματα εκμεταλλευόμενοι και την δυσαρέσκεια του δοκιμαζόμενου πολίτη. Όσες απόπειρες και αν κάνουν οι νοσταλγοί του παρελθόντος ο ιστορικός του μέλλοντος θα καταγράψει την εξέγερση στο Πολυτεχνείο σαν μια ιστορική και με θετικό πρόσημο για την χώρα επέτειο.
Το σύνθημα ψωμί – παιδεία – ελευθερία δονούσε τότε την ατμόσφαιρα, ενέπνευσε χιλιάδες Έλληνες και επηρέασε άμεσα τις πολιτικές εξελίξεις της εποχής.
Μιλώντας σήμερα για ψωμί κυριολεκτούμε όπως και τότε. Γυρίσαμε σε εκείνες τις εποχές της φτώχειας και της ανέχειας με χιλιάδες πολίτες σε ουρές για συσσίτιο και μικρά παιδιά που στερούντα ακόμη και το γάλα. Έγινε ξανά ζητούμενο η καθημερινή ανάγκη επιβίωσης αλλά η εκτόξευση της ανεργίας και οι περικοπές εισοδημάτων δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ελπίδες.
Η πολιτεία οδήγησε την κατάσταση σε αδιέξοδο. Οφείλει να στρέψει πλέον το ενδιαφέρον στο εσωτερικό της χώρας και να δρομολογήσει την αποκατάσταση των αδικιών, την θέσπιση συνολικά για τους πληττόμενους πολίτες του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος έστω και αν είναι υποδεέστερο των πραγματικών αναγκών και να προτάξει ένα νέο παραγωγικό μοντέλο με έμφαση τον πρωτογενή τομέα και την κάλυψη των διατροφικών αναγκών του λαού μας.
Η παιδεία αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο ενός σύγχρονου οικοδομήματος. Ιδιαίτερα εμείς που οι πρόγονοί μας φρόντισαν να ήμαστε η γενέτειρα των γραμμάτων, των τεχνών και του πολιτισμού οφείλουμε να θέτουμε την μόρφωση της νεολαίας σε προτεραιότητα και τον πήχη της παιδείας όλο και πιο ψηλά. Τότε μιλούσαμε για το περιβόητο 5% για την παιδεία που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκε.
Σήμερα η υποχρηματοδότηση του συστήματος σε συνδυασμό με τις παραλείψεις, τις ατέλειες και τις παθογένειες που ακόμη συνεχίζονται έφεραν την εκπαίδευση σε όλες τις βαθμίδες στα πρόθυρα της απαξίωσης και της διάλυσης. Η πολιτεία θα πρέπει να ανασχεδιάσει τις προτεραιότητες και να στρέψει με ταπεινότητα και σωφροσύνη το βλέμμα στον εκσυγχρονισμό του εκπαιδευτικού συστήματος, στην διασφάλιση της αναγκαίας για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος χρηματοδότησης, στην βασική υλικοτεχνική υποδομή, και στα προβλήματα των εκπαιδευτικών.
Και να στοχεύει στην διαρκή σταθερότητα των δομών εκπαίδευσης, στην δημόσια καταδίκη της παραπαιδείας, σε ίσες ευκαιρίες για όλους, σε διαρκή επιμόρφωση και αξιολόγηση των εκπαιδευτικών, σε κοινωνικό έλεγχο, σε σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγική δομή της χώρας και στην διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα της.
Η ελευθερία είναι το υπέρτατο αγαθό που χωρίς αυτήν δεν μπορεί να υπάρξει ούτε πρόοδος, ούτε ευημερία και ούτε φυσιολογική εξέλιξη της κοινωνίας. Οι κίνδυνοι είναι πάντα υπαρκτοί και οφείλουμε να επαγρυπνούμε. Ο πλέον ύπουλος είναι ο εσωτερικός εχθρός, οι νοσταλγοί του παρελθόντος που σε στιγμές αδυναμίας καιροφυλακτούν και με το πρόσχημα της προστασίας του έθνους και των θεσμών προβαίνουν σε ακρότητες και τραυματίζουν την δημοκρατία μας. Ελλοχεύει και ο μόνιμος εχθρός εξ ανατολών και στις σημερινές συνθήκες οικονομικής στενότητας βρυχάται.
Οι συνεχείς παραβιάσεις του θαλάσσιου εναέριου χώρου, οι προκλήσεις στην Θράκη και στη Κύπρο δείχνουν την αδιάλλακτη στάση και τις επεκτατικές βλέψεις της Τουρκίας. Εμείς στις 17 Νοέμβρη αναπολούμε και τιμούμε την μνήμη των νέων ανθρώπων που άοπλοι έδωσαν μια άνιση μάχη απέναντι στα ερπυστριοφόρα τάνκς και στα πάνοπλα και πανίσχυρα Σώματα Ασφαλείας της εποχής.
Μια μάχη που ευαισθητοποίησε και παρακίνησε σύσσωμο τον Ελληνικό λαό να βγεί στους δρόμους και να απαιτήσει την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών, της δημοκρατικής νομιμότητας και μια καλύτερη ποιότητα ζωής για όλους. Ήταν και είναι σύμβολο αγώνα και κυρίως για την νεολαία που σε κάθε στιγμή θα πρέπει να διεκδικεί την απαίτηση για ισότητα, ισονομία, ισοπολιτεία, ισηγορία, κοινωνική απελευθέρωση, δημοκρατική ολοκλήρωση και κοινωνική προκοπή.
Τ.Ε. Άρτας - Φιλιππιάδας του ΚΚΕ
Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2014
Με αγώνα και θυσία γράφεται η ιστορία
Η εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973 ενάντια στην αμερικανοΝΑΤΟϊκή, φασιστική δικτατορία, οι στόχοι, τα οράματα και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για γενικότερες ανατροπές, φωτίζουν και σήμερα τον δικό μας αγωνιστικό βηματισμό.
Η κορύφωση αυτής της αντιδικτατορικής δράσης αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη, δείχνει τον δρόμο για τη συλλογική, μαζική, αγωνιστική στράτευση ως αναγκαία προϋπόθεση για να απαντήσουν σήμερα οι εργαζόμενοι, ο λαός και η νεολαία μας, στη γενικευμένη επίθεση που δέχονται στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις τους, από τις δυνάμεις του κεφαλαίου, την κυβέρνηση, την ΕΕ. Αντλούμε από αυτόν τον αγωνιστικό σταθμό της πάλης μας, αισιοδοξία, αποφασιστικότητα, πίστη στον δίκαιο αγώνα μας.
Ο λαός, η νεολαία όταν είμαστε οργανωμένοι και ενωμένοι, όταν ξέρουμε γιατί παλεύουμε, μπορούμε να ξεπεράσουμε κάθε δυσκολία. Μπορούμε να αποκτήσουμε τεράστια δύναμη όταν απορρίψουμε τις λογικές διαχείρισης του σημερινού σάπιου συστήματος, τις κυβερνήσεις της μιας ή της άλλης πολιτικής δύναμης, που τάχα θα μας λύσουν το πρόβλημα. Έχοντας στόχο τη ρήξη με τα μονοπώλια, την εξουσία τους, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ. Ούτε αναμονή, ούτε αυταπάτες! Δεν υπάρχουν «σωτήρες». Το μέλλον μας δεν βρίσκεται στα όρια της πείνας! Να απορρίψουμε τη ζωή με ψίχουλα!
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους, όπως τότε έτσι και σήμερα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων, που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων.
Η συμπόρευση του λαού μέσα από τους φορείς και τα σωματεία του, αποτελεί βασικό όρο για την ανατροπή της βαρβαρότητας, την αποτροπή των νέων βάρβαρων μέτρων. Εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, μικροί αυτοαπασχολούμενοι, γυναίκες, μετανάστες, να απαντήσουμε χωρίς καθυστέρηση στο νεανικό σκλαβοπάζαρο των κακοπληρωμένων προγραμμάτων απασχόλησης, στην εξάπλωση των δουλεμπορικών γραφείων της απληρωσιάς. Να απαντήσουμε στη σύγχρονη δουλεία της απελευθέρωσης των απολύσεων, της δουλειάς ήλιο με ήλιο, της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας. Να απαιτήσουμε να καταργηθούν τώρα όλοι οι νόμοι που αφανίζουν τα μικρομάγαζα, που ξεκληρίζουν τους αγρότες.
Όλοι μαζί να υψώσουμε τοίχο απέναντι στη νέα επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα, στην κατάργηση και στο τσάκισμα των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ, στις νέες μειώσεις των κύριων συντάξεων. Να κόψουμε το χέρι σε όποιον προσπαθήσει να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων, στη συνδικαλιστική δράση.
Να ενισχύσουμε σε κάθε χώρο τον αγώνα διεκδίκησης των σύγχρονων αναγκών μας σε μόρφωση, δουλειά, ζωή με δικαιώματα. Η λύση στα αδιέξοδα που συναντάμε καθημερινά βρίσκεται στον αγώνα κόντρα στο σύστημα, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, χωρίς φασισμό, κρίσεις και πολέμους.
Διεκδικούμε τη ζωή που μας αξίζει! Συνεχίζουμε την πάλη για να ανατρέψουμε τη δικτατορία των μονοπωλίων, για να κατακτήσει ο λαός την εξουσία και να γίνει κυρίαρχος του πλούτου που παράγει! Η κοινωνική εξέλιξη δε σταματάει εδώ, στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Είμαστε αισιόδοξοι: ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων εξεγέρσεων και κοινωνικών επαναστάσεων, που θα οδηγήσουν ξανά την ανθρωπότητα στην πρόοδο! Η κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός είναι το μέλλον!
ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ ΣΤΙΣ 6:00 ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΗν ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ Α.Δ.Ε.Δ.Υ. ΑΡΤΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ 41η ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Νοέμβρης 1973 – Νοέμβρης 2014. Σαράντα ένα χρόνια πέρασαν από την ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου όπου άοπλοι φοιτητές όρθωσαν το ανάστημά τους στις σιδερόφρακτες ορδές της Χούντας και επιβάλλεται να γίνει μια αποτίμηση του σήμερα σε σχέση με το τότε. Οι λαοί προχωρούν με παρακαταθήκη την ιστορία τους για να αντιμετωπίζουν τα σύγχρονα προβλήματα τους.
Οι εργαζόμενοι πρέπει να σεβόμαστε τους αγώνες των προηγούμενων γενεών και να υπερασπιζόμαστε τις κατακτήσεις τους, γιατί το οφείλουμε στις επόμενες γενιές. ΤΟΤΕ η Χούντα των Συνταγματαρχών, έξι χρόνια μετά την πραξικοπηματική κατάληψη της εξουσίας με τη βοήθεια των Αμερικάνων ιμπεριαλιστών, κάτω από την πίεση του φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος, καθώς και του αγώνα αντιφασιστών μέσα κι έξω από τη χώρα μας, προσπαθούσε με ελιγμούς να δώσει μια επίφαση εκδημοκρατισμού. Προσπάθησε να δώσει μια εικόνα συνδιαλλαγής με εκπροσώπους του πολιτικού κόσμου για σταδιακή, υποτίθεται, μετεξέλιξή της.
Η ηρωική εξέγερση του Πολυτεχνείου ανέτρεψε τα σχέδια της Χούντας, που δείχνοντας το πραγματικό της πρόσωπο, δολοφόνησε φοιτητές και εργαζόμενους, έβγαλε ξανά τα τανκς στους δρόμους και αφού ολοκλήρωσε τα συμβόλαια που είχε συνάψει με τους εσωτερικούς και ξένους πάτρωνές της κατέρρευσε κάτω από το βάρος των εγκληματικών ενεργειών της σε βάρος του λαού μας και του λαού της Κύπρου.
Ο αγώνας των φοιτητών που είχε ξεκινήσει τότε με στόχο την κατάκτηση δημοκρατικών ελευθεριών μέσα στα Πανεπιστήμια, εξελίχθηκε σε συνολικό αντιδικτατορικό αγώνα, που έπαιρνε όλο και πιο βαθιά κοινωνικά χαρακτηριστικά για το δικαίωμα στη δουλειά, ενάντια στην πείνα και στη φτώχεια, για Παιδεία και Ελευθερία. Ήταν ένας αγώνας κατά των μηχανισμών εξάρτησης από τους Αμερικάνους και το ΝΑΤΟ.
Ήταν ένας αγώνας για τα δημοκρατικά και κοινωνικά δικαιώματα του λαού μας. ΤΩΡΑ, μετά από 41 χρόνια που βρισκόμαστε; Με τις πολιτικές των Κυβερνήσεων και τις εντολές του μεγάλου Κεφαλαίου, ντόπιου και ξένου, η φτώχεια έχει αγκαλιάσει τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας. Η ανεργία οδηγήθηκε στο 30 % του ενεργού πληθυσμού. Τα εργασιακά δικαιώματα μας καταργούνται. Οι μισθοί για όσους εργάζονται κι εφόσον πληρώνονται, καρατομήθηκαν περίπου στο 40 %.
Τα δημοκρατικά μας δικαιώματα αναστέλλονται, η Κυβέρνηση κυβερνάει με πράξεις Νομοθετικού περιεχομένου και ο φασισμός σηκώνει το αποτροπιαστικό του «ανάστημα» επαναφέροντας απειλές ολοκληρωτισμού.
Μετά από πέντε χρόνια εφαρμογής βαθιά αντεργατικών και αντιλαϊκών πολιτικών, με το πρόσχημα της καπιταλιστικής κρίσης και τη βοήθεια των μνημονίων και των διεθνών της δεσμεύσεων, η Κυβέρνηση υπόσχεται έξοδο από τα μνημόνια. Αφού έχει δημιουργήσει «καμένη Γη» και έχει φέρει την κοινωνική κατάσταση στη χώρα μας 60 χρόνια πίσω, αφού έχει φροντίσει να «δέσει» με συμφωνίες και ρυθμίσεις το λαό μας για τα επόμενα 30 χρόνια, η Κυβέρνηση υπόσχεται σταδιακό εκδημοκρατισμό.
Αφού διέλυσαν την παραγωγική βάση της χώρας μας, κατέστρεψαν την αγροτική οικονομία, διαλύουν και ιδιωτικοποιούν όλες τις κοινωνικές δομές του κράτους στέλνοντας στην ανεργία κι άλλες χιλιάδες εργαζομένων, μας υπόσχονται χωρίς ντροπή ανάπτυξη! Φυσικά ανάπτυξη για το μεγάλο Κεφάλαιο, για αμύθητα υπερκέρδη σε όλο και πιο λίγους και εργαζόμενους με μισθούς πείνας, χωρίς δικαιώματα, χωρίς ασφάλιση, με συντάξεις πείνας «Οι καιροί ου μενετοί».
Τότε οι φοιτητές δεν περίμεναν. Μετέτρεψαν τη διαμαρτυρία σε σύγκρουση και έγραψαν Ιστορία. Σήμερα οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να περιμένουν. Η οργή να γίνει οργανωμένη πάλη και να παρασύρει Κυβερνήσεις, Τρόικα, ΔΝΤ και ΟΟΣΑ, μνημόνια και αντιδραστικές πολιτικές και να φέρει στο προσκήνιο τον κυρίαρχο λαό, τις λαϊκές ανάγκες, την αξιοπρέπεια μας. Τότε είχαμε σωματική βία, βασανιστήρια και φίμωση. Τώρα δεν έχουμε δουλειά, δεν μπορούμε να πάρουμε γάλα στα παιδιά, μας στερούν την αξιοπρέπεια στη δουλειά, βλέπουμε να αυτοκτονεί ο διπλανός μας και δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε.
Η φτώχεια δεν είναι ντροπή. Το να μη την πολεμάς όμως είναι ντροπή. Το Πολυτεχνείο έγινε σύμβολο γιατί μας δίδαξε ότι ο μόνος δρόμος είναι ο δρόμος του αγώνα. Για όλες τις εποχές, για όλες τις καταστάσεις.
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΔΕΥΤΕΡΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2014
ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΙΛΚΙΣ ώρα 6:00 το απόγευμα
Ριζοσπαστική Δημοτική Αλλαγή: Δεν ξεχνάμε
Τιμούμε τη μνήμη του Πολυτεχνείου. Σήμερα 41 χρόνια μετά, το μήνυμα της εξέγερσης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Τα λοκ άουτ, η παρουσία των ΜΑΤ και η αστυνομική καταστολή στα πανεπιστημιακά ιδρύματα, η ποινικοποίηση των μαθητικών καταλήψεων και η συντονισμένη επίθεση που γίνεται από την κυβέρνηση και όλο το σύστημα που την συντηρεί, σε βάρος των αγώνων της νέας γενιάς, αλλά και η προσδοκία που γεννιέται στον λαό μας ότι έρχονται μέρες ανατροπής και ελπίδας, κάνουν την φετινή επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου να έχει ιδαίτερο χαρακτήρα και συμβολισμό.
Καλούμε όλους τους συνδημότες μας – νέους και μεγαλύτερους- στις εκδηλώσεις μνήμης, καθώς και στην πορεία που οργανώνεται στις 6:00 μμ στην πλατεία Κιλκίς για την επέτειο του Πολυτεχνείου.
Δεν ξεχνάμε- Το Πολυτεχνείο Ζει- Ζει στις καρδιές μας και στους αγώνες μας για μια καλύτερη ζωή!
